زندگی با یکی از عزیزان مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی (AvPD) می‌تواند چالش برانگیز باشد، زیرا این وضعیت سلامت روان با بازداری شدید اجتماعی، احساس بی کفایتی و ترس شدید از طرد شدن مشخص می شود. با این حال، اقداماتی وجود دارد که می‌توانید برای حمایت و کمک به عزیزانتان در مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی آنها انجام دهید.

مرحله 1: خود را در مورد اختلال شخصیت اجتنابی آموزش دهید

اولین قدم برای کمک به فرد مورد علاقه خود با AvPD این است که درک کاملی از این اختلال به دست آورید. خود را در مورد علائم، علل و گزینه های درمانی موجود آموزش دهید. با آشنایی با AvPD، برای ارائه پشتیبانی آگاهانه مجهزتر خواهید شد.

مرحله 2: کمک حرفه ای را تشویق کنید

فرد مورد علاقه خود را تشویق کنید تا از یک پزشک متخصص سلامت روان کمک حرفه ای بگیرد. درمان هایی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) و رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) در درمان AvPD اثربخشی نشان داده اند. یک متخصص سلامت روان می‌تواند راهنمایی و پشتیبانی لازم را متناسب با نیازهای خاص عزیز شما ارائه دهد.

مرحله 3: تقویت ارتباطات باز

محیطی ایجاد کنید که ارتباط باز بین شما و عزیزتان را تشویق کند. بگذارید بدانند که میتوانند بدون قضاوت یا انتقاد درباره احساسات، ترس ها و نگرانی های خود با شما صحبت کنند. گوش دادن فعال و همدلی اجزای کلیدی تقویت ارتباط سالم هستند.

مرحله 4: صبور باشید و درک کنید

زندگی با AvPD می‌تواند برای عزیزان شما بسیار ناراحت کننده باشد. بسیار مهم است که در طول سفر خود صبور و درک باشند. از سوق دادن آنها به موقعیت های ناراحت کننده یا انتقاد از رفتارهای اجتنابی آنها خودداری کنید. در عوض، حمایت، اطمینان و درک را ارائه دهید.

مرحله 5: مشارکت اجتماعی را تشویق کنید

در حالی که افراد مبتلا به AvPD اغلب با تعاملات اجتماعی دست و پنجه نرم می کنند، ضروری است که به آرامی فرد مورد علاقه خود را به شرکت در فعالیت های اجتماعی تشویق کنید. با گام های کوچک شروع کنید، مانند پیوستن به یک گروه حمایتی یا شرکت در رویدادهای اجتماعی کم فشار. به تدریج سطح قرار گرفتن در معرض را افزایش دهید تا به آنها در ایجاد اعتماد به نفس و کاهش اضطراب کمک کنید.

مرحله ۶: حمایت عاطفی ارائه دهید

حمایت عاطفی نقشی حیاتی در کمک به فرد مورد علاقه شما در مدیریت AvPD ایفا می کند. در مواقع سخت در کنار آنها باشید، گوش شنوا و کلمات تشویق کننده ارائه دهید. احساسات و تجربیات آنها را تأیید کنید و از به حداقل رساندن یا نادیده گرفتن مبارزات آنها اجتناب کنید.

مرحله ۷: به شناسایی و به چالش کشیدن افکار منفی کمک کنید

AvPD اغلب با خودباوری منفی و الگوهای تفکر تحریف شده همراه است. به فرد مورد علاقه خود در شناسایی این افکار منفی کمک کنید و به او کمک کنید تا اعتبار آنها را به چالش بکشد. گفتگوی مثبت با خود، شفقت به خود، و تمرین تغییر دادن افکار منفی به افکار واقعی تر و سازنده تر را تشویق کنید.

مرحله 8: شیوه های خودمراقبتی را تقویت کنید

فرد مورد علاقه خود را تشویق کنید تا فعالیت های خودمراقبتی را که سلامت روانی را ارتقا می دهند، در اولویت قرار دهد. این ممکن است شامل ورزش منظم، درگیر شدن در سرگرمی ها، تمرین تکنیک های آرامش بخش (مانند مدیتیشن یا تمرینات تنفس عمیق)، حفظ یک رژیم غذایی سالم و خواب کافی باشد. خودمراقبتی به کاهش سطح استرس کمک می کند و سلامت روان کلی را بهبود می بخشد.

مرحله 9: انتظارات واقع بینانه تنظیم کنید

مهم است که انتظارات واقع بینانه را هم از خود و هم از عزیزتان در نظر بگیرید. بدانید که بازیابی از AvPD به زمان نیاز دارد و پیشرفت ممکن است کند باشد. حتی دستاوردهای کوچک را در طول مسیر جشن بگیرید و از وارد کردن فشار بی مورد به سفر عزیزتان خودداری کنید.

24 نکته برای حمایت از عزیزان مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی

1. در منابع معتبر درباره AvPD تحقیق کنید تا درک خود را عمیق تر کنید.
2. اگر فرد مورد علاقه شما احساس راحتی می کند، در جلسات درمانی با هم شرکت کنید.
3. آنها را تشویق کنید تا احساسات خود را از طریق نوشتن یا هنر بیان کنند.
4. وقتی احساس می‌کنند خسته هستند، به نیاز آنها به تنهایی احترام بگذارید.
5. از انتقاد یا تحقیر رفتارهای اجتنابی آنها خودداری کنید.
6. به آنها کمک کنید تا یک روال ساختار یافته برای ایجاد حس ثبات ایجاد کنند.
7. در صورت نیاز، وسایل حمل و نقل ارائه دهید یا آنها را در رویدادهای اجتماعی همراهی کنید.
8. گوش دادن فعال را تمرین کنید و از قطع یا نادیده گرفتن نگرانی های آنها خودداری کنید.
9. درباره تکنیک‌های تمدد اعصاب بیاموزید و استفاده از آنها را در مواقع پریشانی تشویق کنید.
10. در دوره‌های کناره‌گیری اجتماعی صبور باشید و آرام باشیدپشتیبانی.
11. آنها را تشویق کنید تا افکار منفی را از طریق یادداشت برداری یا تمرینات درمانی به چالش بکشند.
12. دستاوردهای آنها را هر چند کوچک جشن بگیرید.
13. از سوق دادن آنها به موقعیت های اجتماعی که برای آنها آمادگی ندارند اجتناب کنید.
14. به دوستان و اعضای خانواده در مورد AvPD آموزش دهید تا درک و حمایت را تقویت کنید.
15. فضای امنی ایجاد کنید تا بتوانند بدون ترس از قضاوت، خود را بیان کنند.
16. به آنها کمک کنید محرک‌ها را شناسایی کنند و راهبردهای مقابله‌ای را برای مدیریت اضطراب ایجاد کنند.
17. شرکت در فعالیت هایی که باعث شادی و افزایش عزت نفس می شوند را تشویق کنید.
18. اگر به نظر آنها کارهای عملی دشوار است، به آنها کمک کنید.
19. از طریق درمان یا گروه‌های حمایتی برای مدیریت استرس مراقب خود به دنبال حمایت باشید.
20. زمانی که به دلیل اضطراب برنامه‌های خود را لغو می‌کنند، صبر و درک را تمرین کنید.
21. به مرزها و فضای شخصی آنها احترام بگذارید و به آنها اجازه دهید در صورت نیاز محدودیت هایی را تعیین کنند.
22. انتخاب های سبک زندگی سالم مانند ورزش منظم و تغذیه متعادل را تشویق کنید.
23. پیشرفت در درمان را جشن بگیرید و شهامتی را که برای کمک گرفتن لازم است قدردانی کنید.
24. به آنها یادآوری کنید که ارزش آنها با نظرات دیگران تعریف نمی شود.

این مراحل و نکات راهنمای جامعی را برای کمک به عزیزان مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ارائه می دهد تا سفر خود را به سمت بهبود رفاه طی کنند.